SUMT ÞVÆRÐU EKKI AF ÞÉR

Eitt af verstu okum allra þjóða eru mannleysurnar. Engin þjóð losnar við að geta af sér skaðleg afkvæmi og er böl af þeirra völdum með ólíkindum mikið. Sumir menn  eru nánast andleg afskræmi og gegnir furðu hve lög landsmanna eru þeim hliðholl í samanburði við það sem snýr að heiðarlegu fólki. Nýtur og ábyrgur þegn sem skilar vel til þjóðfélagsins, getur lent í stórvandræðum og peningaútlátum vegna stöðumælasektar eða fyrir að vera degi á eftir með skattaskýrslu. Hinsvegar eru svo vesalings ræfils ólánsmennirnir, eins og úrræðalaus stjórnvöld kalla gjarnan þá sem þau ráða ekki við og geta nær óheftir nauðgað, barið og rænt samborgara sína. Heiðarlegu fólki er refsað fyrir smávægilega gleymsku og verður því að vera á sífelldum verði gagnvart glæpahyski, eigna og peningasöfnurum, bönkum og valdhöfum. Það er sorglegt að skynsöm þjóð skuli forgangsraðar verkefnum með svo undarlegum hætti sem okkar. Það má rekja til glámskyggnra þingmanna, því með lögum skal land byggja. Ég ætla til dæmis ekki að ræða dauðagildrurnar sem einbreiðu tvíátta vegirnir og brýrnar eru, eða um rándýr göng á fáförnum leiðum. Eftirlaunalögin ekki heldur né vöntun á fangelsum og þjálfunar- og vinnubúðum fanga. Nei, hér vek ég athygli á skömm þeirri og skaða sem handónýt lög lélegra þingmanna eru ennþá að valda þjóðinni. Lög þessi eru um hvað má og hvað ekki og eru það sem lögreglan hefur til að styðjast við til varnar almenningi gegn ört vaxandi glæpahyski. Það þarf að leita til almennings til að hjálpa krabbameinsveikum börnum og andlega veiku fólki, á sama tíma og mulið er undir forherta glæpamenn og sumum þeirra dæmdar bætur vegna klúðurs og lélegra laga. Verstu glæpirnir eru þeir sem beinast að börnum og nauðgun kvenna, en unglæknar hafa fjallað um nauðgun og afleiðingar með setningunni SUMT ÞVÆRÐU EKKI AF ÞÉR. Nauðgarar eiga aldrei að geta þvegið níðingsverkið af sér. Ég legg til að Stígamót eða sambærileg stofnun verði styrkt til að framleiða kort sem fórnarlömb og aðstandendur þeirra geta keypt og sent nauðgurum árlega þangað til þeir viðurkenna níðingsverkið og iðrast opinberlega. Kortin eiga að mynna níðinginn á illvirkið og afleiðingar þess og vera liður í baráttunni. Best væri að hafa tvær gerðir korta, þannig að hægt væri að senda forvarnarkortin til viðeigandi hóps. Ég treysti fagfólki til að hanna kortin á áhrifaríkan hátt, en nauðsynlegt er að þar komi fram munur þeirra og að nauðgarar þurfi geðhjálp. Nú þegar verslunarmannahelgin er að líða, bæla mörg fórnarlöm nauðgara sig og hugsa með hryllingi til þeirrar skelfingar sem þessi helgi bar með sé inn í líf þeirra. Þær sem urðu fórnarlöm níðingana geta aldrei þvegið óþverann af sér frekar en illmennin. Fyrir nokkrum árum treysti ung og efnileg stúlka sér ekki til að lifa eftir að dómar gengu nauðgara hennar í hag og framdi sjálfsmorð. Önnur varð viðskila við kærasta sinn og var nauðgað af hópi ungra manna. Hún truflaðist á geði og níðingarnir sluppu. Ónefnd kona þekkir til tveggja nauðgara sem dómarar sáu ekki við og sagðist  mundu kaupa slík kort hverja verslunarmannahelgi og senda þeim báðum. Ég er sannfærður um að slík kort hefðu fyrirbyggjandi áhrif, því ólíklegt er að nauðgarar njóti þess að vera myntir á níðingsverk sín. Kortin gefa líka fórnarlömunum tækifæri til að létta á ógnarbyrði nauðgunarinnar með því að senda kvölurum sínum kortin árlega. Næstum allt á að vera leyfilegt gagnvart þeim óþverum sem nauðga. Allt væl þeim til málsbótar er viðkomandi til skammar.

 

Albert Jensen trésmíðameistari

Sléttuveg 3           5-8-07  til Fréttablaðsins